นี้คือการเดินทางออกต่างประเทศครั้งแรกของชีวิต ไปประเทศจีนเฉยเลย รู้สึกมีความกังวลเป็นอย่างมาก เป็นใครก็ต้องรู้สึกบ้างล่ะ และอีกอย่างไม่มีประสบการณ์โดยสารบน เครื่องบิน ไม่เคยไปสนามบิน ไม่เคยรู้ในสนามบิน มีขั้นตอนยังไงบ้าง เอายังไงล่ะที่นี้
ก่อนเดินทาง เหมือนจะเตรียมตัวมาดี คือ ได้มีโอกาสเรียนภาษาจีนกลาง อยู่ ประมาณ 3 สัปดาห์ ท่องคำศัพท์ ภาษาจีนเป็นบ้าเป็นหลัง ก่อนนอน ก่อนกินข้าว ก่อนกินเหล้า (อันนี้ไม่ใช่ล่ะ) ก็มีความรู้สึกว่า มีความมั่นใจพอสมควร ว่า ยังไงก็สื่อสารเป็น ภาษาจีนกลางได้ และ คงไม่อดตาย
เนื่องจากช่วงที่เดินทางเป็นเดือน พฤศจิกายน อากาศหนาวเย็น หิมะตก ที่ปักกิ่ง เลยต้องไปเดินหาซื้อ เสื้อกันหนาว และ ลองจอห์น ถ้าไม่สวมใส่ ลองจอห์น กับ เสื้อกันหนาว มีหวัง แข็งตายแน่ นอน เก็บเสื้อผ้า ยารักษาโรค ยาสามัญประจำบ้าน เตรียม ใส่กระเป๋า ขึ้นรถ ไปสนามบิน ลุยเลย
ผมมาถึงสนามบิน สุวรรณภูมิ ตอน 6 โมงเย็น ตื่นเต้น น่าดู พอมาถึง ก็ทำการ เช็คอิน โหลดกระเป๋า ผ่านกระบวนการ ตม. ใช้เวลา เกือบ 2 ชั่วโมง คนเยอะมาก เยอะจริง ๆ แล้วก็เข้าไปรอที่เกท คิดดูแล้วกัน เครื่องออก ตี 01.45 น. ผมมานั้งรอ ตั้งแต่ 2 ทุ่ม รอ เกท เปิด เพราะ กลัวจะตกเครื่อง ( ฮ่า ๆ ฮี่ ๆ ) มหากาพย์ ทุกเรื่องย่อมมีจุดเริ่มต้น เขาว่า
เครื่องบินกำลังลดเพดาน เพื่อทำการ แลนดิ้ง ที่ สนามบินนานาชาติ ปักกิ่ง ใช้เวลาบิน 4 ชั่วโมงครึ่ง ก็ไปสว่างที่ ปักกิ่งพอดี
มาถึงแล้ว ปักกิ่ง พอลงจากเครื่อง ก็ต้องมานั้งรถไฟฟ้า ต่อไปยังอีก เทอร์มินอล ที่ 2 ( เวรกรรม สนามบินโคตรใหญ่ ) เพื่อมาผ่านขบวนการเข้าเมือง และ รับกระเป๋า รอต่อเครือง ไป เมืองเสิ่นหยางต่อไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น