นคร เสิ่นหยาง มันช่างหนาวเหน็บจริง ๆ เลย

รอคนที่จะมารับกลับที่พัก รอมาเกือบครึ่งชั่วโมงล่ะ รู้หรือเปล่าว่ามันหนาวแค่ไหน  อยากจะบอกว่าบรรยากาศ 2 ข้างทางนั้น มันช่างขาวโพรน เต็มไปด้วยหิมะ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ก็ เพิ่งเคยพบพานนี้ล่ะ ยังดีที่ในรถ มี แอร์ร้อน ไม่งั้นคงได้แข็งตายเป็นแน่แท้

คนขับรถบอก อุณหภูมิกลางวัน ติดลบแค่ 7-8 องศา แต่ตอนเย็น อุณหภูมิ ติดลบ 16-20 องศา แล้วจะอยู่ยังไงล่ะทีนี้ เราไม่คุ้นชินกับบรรยากาศแบบนี้ ที่เมืองไทยไม่เคยได้ข่าวว่า คนไทยร้อนตาย มีแต่ได้ข่าวว่า คนไทยหนาวตาย แต่ตอนนี้ อาจจะได้ข่าวว่า คนไทยแข็งตาย คิดไปทั่วเลย ผมในตอนนี้

ขับรถออกมาได้ชักพัก ก็เริ่มมีอาการอยากเข้าห้องน้าแล้ว ไม่อยากบอกว่าภายในห้องน้ำเป็นยังไง แต่ภายนอกอาคารดูดีมาก  ก็ยังดีกว่าไปทำธุระส่วนตัวในที่โล่งแจ้ง อายผีสางเทวดา คงเย็นตูดน่าดูเลบ

พอมาถึงที่พัก อุณหภูมิในห้อง หลังจากเปิด แอร์ร้อน แล้ว ประมาณ 1-2 องศาแค่นั้นเอง เย็น หนาวเหน็บจริง ๆ คิดอยู่ว่าจะนอนหลับได้อย่างไหร่ สงสัยต้องอาศัยตัวช่วย แล้วมั่ง หนาวเนื้อ ก็ต้องห่มเนื้อสิ จริงมั๊ย อันนี้แค่ความคิด เพิ่งมาถึง จะไปหายังไง ภาษา ก็ฟังไม่รู้เรื่อง ลืมไป คิดว่าเรียนภาษาจีนมาแล้ว คิดว่าเราแน่ พอมาคุยกับคนจีนจริง ๆ มืดตึ้บ ฟังไม่ออก สำเนียงอยู่ในลำคอ ที่เรียนมา ใช้ไม่ได้เลย หรือว่า เราสมองไม่ดี หว่า

สุดท้าย สงสัย ต้อง พึ่งเหล้าขาวอย่างที่เขาว่า เพราะมันจะทำให้ร่างกายอบอุ่น ผมชัดเหล้าขาวไป 4 เป็ค ค่อยนอนหลับได้ แต่ตอนตื่นนี้สิ รู้สึกเจ็บคอมาก เพราะในห้องอากาศแห้งมาก นั้นเอง วันต่อมา ต้องใช้ผ้าข่นหนู ชุปน้ำมาวางใก้ล ๆ ที่นอน ค่อยยังชั่วหน่อย